ငါအိုသြားေသာအခါ
ငါဟာအရင္ကငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ။စိတ္ရွည္ရွည္ထားဆက္ဆံေပးပါ
ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔
လက္ေတြနဲ႔ထမင္းဟင္းေတြအကႋ်ေပၚဖိတ္သြားေသာအခါအကႋ်လံုခ်ည္ဖိုသီဖတ္သီျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကိုမရြံပါနဲ႔ငယ္ငယ္တုန္းကငါသုတ္သင္ေပးခဲ့တာေတြကိုေက်းဇူးျပဳျပီးသတိယေပးပါ
အပ္ေၾကာင္းထပ္မကေျပာခဲ့ဘူးတဲ့
စကားေတြြျပန္ေျပာတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ပဲေက်းဇူးျပဳနားေထာင္ေပးပါ
ငယ္ငယ္တုန္းကအိတ္ယာဝင္တိုင္းတစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ေတြ၊ဇာတ္ၾကီးငါးဆယ္ပါနိေတာ္ေတြ
မရိုးေအာင္ေျပာျပီးငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြကိုသတိယေပးပါ။
မလွဳပ္ရွားနိဳင္လို႔
ေရခ်ိဳးပို႔အကူညီလိုတဲ့အခါငါ့ကိုမျငိဳျငင္ပါနဲ႔ငယ္ငယ္တုန္းကေခ်ာ့တစ္ခါေျခာက္တစ္တလွည့္
ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဘူးတဲ့ပံုရိပ္ကိုျမင္ေယာင္ေပးပါ။ ေခတ္သစ္နည္းပညာသစ္ေတြမသိနားမလည္ခဲ့ယင္မေလွာင္ပါနဲ႔။ငယ္ငယ္တုန္းကဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့ေမးခြန္း
တိုင္းကိုစိတ္ရွည္စြာငါျပန္ေျဖခဲ့တာကိုသတိယေပးပါ
စိတ္သြားတိုင္ကိုယ္မပါႏြမ္းလ်ျပီးလမ္းမေလွ်ာက္နိဳင္တဲ့အခါခြန္အားပါတဲ့လက္တစ္စံုနဲ႔
ငါကိုကူညီတြဲေပးၾကပါလမ္းေလွ်ာက္သင္စအရြယ္တုန္းကတစ္လွမ္းျခင္းလွမ္ေလွ်ာက္ေလ့က်င့္
သင္ေပးခဲတာကိုသတိယေပးပါ
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔အိုစာသြားတဲ့င့ါကိုၾကည့္ျပီးဝမ္းမနည္းပါနဲ႔။နားလည္ေပးပါအားေပးပါ။
အယင္တုန္းကလူ႔ဘဝတက္လမ္းအတြက္ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလိုအခုခ်ိန္မွာငါ့ဘဝေနာက္ဆံုးခ်ိန္တြက္။
အေဖၚျပဳေပးပါ။ခ်စ္ျခင္ေမတၱၱာနဲ႔ေအးမွ်မႈေတြကိုငါျပံဳးျပံဳးေလးလက္ခံမွာပါ။
အဲ့ဒီအျပံဳးေတြထဲမွာမဆံုးနိဳင္တဲ့င့ါေမတၱာေတြကိုေတြ႔ၾကရမွာပါ။
သားတို႔သမီးတို႔ေရ…..ထာဝရေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစကြယ္။
ေရာင္ျပန္၁၈၃၊ဧျပီ၂၀၀၉။
